အန်တီသိန်း

အန်တီသိန်း သည် ဤရပ်ကွက်မှာတော့ အ

များက လေးစားခြင်းခံရသည့် အမျိုးသမီးကြီး

ဖြစ်၏။

ဥပုဒ်သီလ မြဲသည်။ အလှူအတန်းရက်ရော

သည်။

ယောက်ျားသေပြီးပေမဲ့ နောက်ထပ်မရှာတော့။

ဘော်ဒီက တောင့်တင်းဆဲ လှပဆဲ။ ဒါပေမဲ့ အိန္ဒြေ

ကြီးတခွဲသားနဲ့မို့ဘသူမှ မစရဲ။

အန်တီသိန်းအိမ် ကို တံခါးမရှိ ဓားမရှိ ဝင် ထွက်

ခွင့်ရတာက ကောလိပ်ကျောင်းသားမောင်မောင်။

သူက တော့ အန်တီသိန်း အ ဖေ ငယ်ငယ်ကပုံ

နဲ့ တ ထေရာထဲ တူသည် လို့ အန်တီသိန်းပြော

ဖူးသည်။  

           xxx xxx

သည်နေ့မောင်မောင် အန်တီသိန်း အိမ်ရောက်

တော့ တိတ်ဆိတ် နေ၏။ မောင်မောင် လည်း

ပျင်းပျင်းရှိလို့ ဗီဒီယို ကြည့်ဘို့ပြင် သည်။

အ ခွေက တ ခွေထဲ ရှိ၏။

ဒါပေမဲ့ သူကြိုက်သော အ မေရိကန်စစ်ကား

မို့စ ထိုးသည်။

ဟိုက် !!

ဘာတွေလဲဟ ။

ဂျပန် ဟတ်ကားပါလား။

မောင်မောင် စက်ကိုကပျာကယာပိတ်ပြီးမှ

ကြည့်ချင် တာနဲ့ အသံတိတ် ပြန်ကြည့်သည်။

မိုက်တယ်။

ဖြူဖြူဖွေးဖွေး စော်ကြီးတ ဗွေ ကို ကောင် တ

ကောင် က နွားနို့ခွက်ထဲ အိပ်ဆေးခတ်။ အိပ်

ပျော်သွားတော့ ဝင် အုပ်တဲ့ဇာတ်လမ်း။

ဟတ်ကားဆိုတော့ မရိုးမရွကြီး။

စော်ကြီး နို့အုံ လှလှ ထွားထွားကို ငတိက စို့

တာကိုဘဲ စိတ်ထ အောင် ရိုက်ပြသည်။

တနာရီကျော်ကြာ ကြည့်ပြီးတော့ မောင်မောင်

ပေါင်ကြားရွှဲနေသည်။

                  xxx xxx

နောက် စ နေ။

မောင်မောင် အင်္ဂလိပ်စာ အုပ်လေးဆွဲ၍

အန်တီသိန်း အိမ်သို့လာသည်။

အန်တီသိန်း အခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ရေချိုး

ဘို့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင် သွားတာတွေ့ရသည်။

မောင်မောင် စာကြည့်နေပေမဲ့ စိတ်သိပ်မပါ။

မ နေ့က ဟတ်ကားကို သတိရ နေသည်။

ဟတ်ကားထဲက စော်ကြီးတောင့် သလို

အန်တီသိန်း လည်းတောင့်တာ ဆွဲဆောင် မှု

ရှိတာကို တွေးမိပြန်သည်။

အန်တီသိန်း ရေ ေျိုးခန်းက ထွက်လာတော့

စာဖတ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်သည်။

"အော် မေ့နေလိုက်တာ နွားနို့စစ်စစ် ရှိတယ်။

သောက်ဦး " ဟု အန်တီသိန်းက တဖန်ခွက် လာ

ချသည်။ လုံချည် ရင် လျားနှင့်။

ငုံ့အချ အန်တီသိန်း ရင် သားတွေဆီ ကြည့်မိ

သည်။ ဝင်းဝါ ဖွံ့ထွား၏။ ခုန်ထွက်ချင်နေတဲ့

အတိုင်းဘဲ။

အန်တီသိန်းက

မောတယ်ဟေ့။ ဆေးသောက်ပြီး ခန မှိန်းဦး

မယ်ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင် သွားသည်။

           xxx xxx

ဘယ်လိုဖြစ်ပါလိမ့်။

မ နေ့က ဟတ်ကားကြည့်မိတာ မှားပြီ ထင်

သည်။ မောင်မောင် စိတ်တွေ စွတ်ထ လာ၏။

မ ယောင် မလည်နဲ့ အိမ်သာဘက် ထ လာ

သည်။ အိမ်သာ မ ရောက်ခင် ဘေးက

အန်တီသိန်း အိပ်ခန်းထဲ လှမ်းကြည့်မိသည်။

ခြင်ထောင် ပါးပါးလေးထဲက နေ အန်တီသိန်း

ကိုမြင် ရသည်။ လုံချည်က ပေါင် ရင်းအထိ လန်

နေသလို ဖြူဖွေး တင်းကားနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို

လည်း တဝက်တပျက် မြင် ရ၏။

သူ စိတ်မ ထိမ်းနိုင် တော့။

ခြင်ထောင် ထဲ အသာဝင်ပြီး အန်တီသိန်းပေါင်

ရင်းကို ဖွဖွ ပွတ်သည်။ မလှုပ် ။

အိပ်ပျော်နေဆဲ။

နို့သီးလေးကို အသာငုံ စို့သည်။

နို့အုံကြီးကို နည်းနည်း ဆုပ်ကိုင် သည်။

ဘာမှ သိပုံမရ။

မထူးတော့ပါဘူးကွာ လို့တွေးပြီး

သူ ပုဆိုးချွတ်ကာ မာတောင့်နေ သော လီးကို

အန်တီသိန်း ပေါင်ကြားထဲ နောက် က နေ

ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

အင့်ကနဲ ယောင် ရမ်း ညည်းပြီး အ ပေါ်က

ပေါင် တံကြီး အထက် ကွေးသွားသည်။

နိပ်ဟ။ ပို လုပ်ချင်းကောင်းသွားတာပေါ့။

မို့ဖောင်းသော အန်တီသိန်း ခုံက လေးပေါ်လာ

သည်။

သူ စိတ်ကို မထိမ်းချင်တော့။

နိုးမှာစိုးလို့ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းထုတ် နေရာက

စိတ် ရှိသ လောက် အားထည့်လုပ်သည်။

တပြွတ်ပြွတ် အသံတွေ လွှမ်းသွား၏။

နို့ကြီးတွေလည်း အသားကုန် ညှစ် ကိုင် သည်။

ကောင်းမှ ကောင်း အန်တီရယ်။

နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆောင့်သွင်း လုပ် ရင်း

ပြီးချင် လာသည်။

ဆောင့်တာ ပို သွက် ပိုမြန်လာသည်။

အဲသည်ကျမှ ဒေါ်ရွှေ အန်တီသိန်းက ဖျတ်ကနဲ

မျက်လုံးပွင့်လာပြီး

"ဟဲ့ ဖိုးသား မှားကုန်မယ်။ မလုပ်နဲ့။

ဆင်း ၊ ဆင်း ။ "လို့တိုးတိုးပြောသည်။

ဘယ် ရ တော့မလဲ။

င မောင် အသားကုန် လုပ်သည်။ အ မေ အရွယ်

လောက် ကောင် မကြီး လူးခါသွားသည်။

             

င မောင် ပြီးသွားပြီး အန်တီသိန်းအ ပေါ်

မှောက် ရင်း အ မောဖြေ နေ စဉ်

စော်ကြီးက တရှုပ် ရှုပ်ငိုရင်း

အ မေ ပြောတာ မှန်တယ်။ ယောက်ျားဆို

ပုခက်ထဲက က လေးတောင် မယုံရဘူးတဲ့။

ခုတော့ မင်းကို အန်တီယုံမိတာ မှားပြီ တဲ့။

           

သို့သော်

နောက် ကျောင်းပိတ် ရက်တိုင်းလည်း

င မောင့်ကို အန်တီသိန်း ဆက်ပေးတာပါဘဲ။

ပြီးပါပြီ..