ဦးအောင်အောင်ဆွေ

💠✴ဦးအောင်အောင်ဆွေ✴💠

အိဖြူသဇင်၏ ယောက်ခမ များမှာ ဟိုတယ်တည်းခိုခန်းများ
ပိုင်ဆိုင်ပြီး သားလေး တယောက်တည်းရှိရာ သူတို့ စီးပွား
ရေးကို ဆက်လက်လုပ်ကိုင်စေလိုသော်လည်း ကိုမျိုးဆွေက သူငယ်ချင်းများ လည်း အလုပ်လုပ်နေသော စင်္ကာပူကို သွားရောက်လုပ်ကိုင်ကြည့်ချင်နေလေသည်၊ သူကအဆင်ပြေ
ရင် အိဖြူကိုပါ ခေါ်သွားပြီး အတူတူ နေချင်ပေမဲ့သူကိုယ်တိုင်
လည်း အလုပ်ရှာရအုန်းမှာမို့တနှစ်လောက်သာညားထားရသေး
သော မယားလေးကို သူတို့ မြို့မှာ ခနထားခဲ့ရလေသည်၊ အိဖြူ
မှာလည်း  အီကိုက ဆင်းသူမို့ ငွေစာရင်း များကိုင်တွယ်ရာတွင် ကျွမ်းကျင်သူမို့ သူ့မိဖများမှာလည်း သူတို့ အလုပ်တွင် စပြီး အားကိုးနေရပြီဖြစ်ရာ၊အိဖြူမှာသူယောက္ခမများနှင့် ကျန်နေခဲ့ရ
လေသည်။နိုင်နိုင်မှာ တော့ အရာရှိရိပ်သာ မှာ အချွေရံအသင်း
အပင်းတွေနဲ့နေထိုင်ရင်းဘာအလုပ်မှမလုပ်တော့ပဲဘဝစည်းစိမ် ကောင်းကောင်းခံစားနေရ လေသည်။

တခုသော နွေရာသီမှာ သူ့ယောက်ျား ဗိုလ်မူးအောင်နိုင် အထူးစစ်ဆင်ရေးဖြင့် နယ်ကို သွားနေရသဖြင့် တယောက်ထည်းပျင်းလာရာ၊ အိဖြူသဇင် ဆီသို့ ဖုန်းဆက်မိလေသည်၊ အိဖြူသဇင်ကလည်း သူ့ယောက်ျား စင်္ကာပူသွားအလုပ်လုပ်နေသည်မှာ တနှစ်နီးပါးရှိနေပြီး သူလည်း အခုတော့ ယောက္ခမ အလုပ်နဲ့ ခြေချူပ်မိသလိုဖြစ်နေတော့ ၊ ကျောင်းတုန်းက အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်း လာလည်မယ်ဆိုတော့ ဝမ်းသာအားရ ဖိတ်ခေါ်လိုက်လေသည်။ နေဖို့က သူ့အတွက်က သူတို့ပိုင်ဟော်တယ်ခန်းတခန်းကို ပြင်ပေးလိုက်ရုံပင်။ သို့နှင့် နိုင်နိုင်တယောက် အိဖြူရှိရာ မြန်မာပြည်အလယ်ပိုင်း မြို့ကြီးဆီသို့ ရောက်လာခဲ့ရလေတော့သည်။

နိုင်နိုင် ရောက်လာတော့ အိဖြူက သူ့ယောက္ခထီးယောက္ခမ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၊ဒေါ်နီလာ တို့ နှင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်လေသည်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေတို့ကလည်း အိဖြူသူငယ်ချင်းဆိုတော့ သူတို့ ချွေးမလေးကို ချစ်သလိုပင် ချစ်ခင်မိကြပြီး လိုလေသေးမရှိ ပြုစုလေသည်။

သို့နှင့် သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်၊ သူတို့ မြို့လေး အနားတဝိုက် ဘုရားစုံဖူး၊ ဟိုနေရာဒီနေရာသွား၊ ဟိုအစားဒီအစား စားဖြင့် ပျော်ရွှင်နေကြလေသည်။

တနေ့ သူတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် အစားအသောက်သောင်းကျမ်းလိုက်တာ၊ အိဖြူဇင်တယောက် အစားအသောက်တခုခု က မသန့်၍လားမသိ အထက်လှန်အောက်ရှောဖြစ်ကာ ဖျားတော့သည်။ သူ့ကို ဆရာဝန်က အစားမစားခိုင်းသေးပဲ အရည်ပဲသောက်နေရလေရာ၊ အိဖြူခမျာ အိပ်ယာထဲ နားနေရလေတော့သည်၊ သူဆီလာလည်သော သူငယ်ချင်းကို ပျင်းနေမှာစိုး၍ နိုင်နိုင့်အတွက် ခရီးစဉ်များကို လုပ်ပေးဖို့ သူ့ယောက္ခမ များကို ပြောကြားပေးလေသည်၊ သို့နှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေက အနီးနားရှိတောင်ပေါ်မြို့လေးသို့ သူ့ကားနှင့်လိုက်ပို့ပေးမည်ဟု ပြောလေသည်၊ နိုင်နိုင်က ငြင်းသော်လည်း အိဖြူက အတင်းအကျပ်တိုက်တွန်းသောကြောင့် နိုင်နိုင်က သဘောတူလိုက်လေသည်။

ဒေါ်နီလာက အိဖြူကို စိတ်မချတာနှင့် ဟော်တယ် အလုပ်များလည်း ရှိတာကြောင့် နေခဲ့ပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ နှင့် နိုင်နိုင် သာ ကားလေးတစီးဖြင့် စောစောစီးစီး ထထွက်လာခဲ့ကြလေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ အသက် ၅၀ ကျော်ကျော် သာရှိသေးပြီး အားကစားလည်း လုပ်သူမို့လားမသိ အရပ်က လည်းမြင့်မြင့်၊ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်နှင့် လက်မောင်းကြွက်သားများလည်း တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိသည်၊ မျက်နှာကလည်းအင်မတန်ခန့်ညားပြီး ပြေပြစ်သူဖြစ်လေရာ၊ နိုင်နိုင့် အဖို့ ရင်ခုံချင်စရာ ဖြစ်လာရလေသည်၊ သူ့ယောက်ျား၊ စစ်ဆင်ရေးသွားနေတာလည်း ကြာပြီမဟုတ်လား၊ ကျောင်းမှာထည်းက ယောက်ျားလေး များစွာ အတွေ့အကြုံရှိဘူးသူ၊ ဦးချစ်ဆွေမှ အစ ကိုယ့်ထက် အသက်ကြီးသူ အမျိုးသားများ အပေါ်မှာ ပို၍ တပ်မက်မှုရှိနေသော နိုင်နိုင် အဖို့၊ ငတ်နေတာလည်းကြာပြီမဟုတ်လား၊ အိမ်ထောင်ကျပြီးကထဲက တချောင်းကိုင်ဖြစ်နေရတာ ပျင်းသလိုလိုရှိရသည့်ကြားက အဲဒီတချောင်းကလည်း မစားရတာကြာပြီ မဟုတ်ပါလား၊ နိုင်နိုင့် စိတ်ထဲ မှာတော့ ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုးဆိုတာ တော်တော့်ကို ကံသီလို့ရတာပဲလို့တွေးနေမိသည်၊ အင်း ဒီခရီးစဉ်အတွင်း မှာ ကိုယ်လိုချင်တာကို ရအောင်မလုပ်နိုင်လို့ကတော့ နင်တော်တော်ညံ့တယ်ပြောရမှာပဲ လို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ပြောနေမိလေတော့သည်။ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာလည်း ခေသူမဟုတ်ခြေ၊ နဂိုထဲက မိန်းမ ဝါသနာပါသူဖြစ်ပြီး ဟော်တယ်လုပ်ငန်း လည်း လုပ်လာခဲ့သူမို့၊ မိန်းမပေါင်းများစွာနှင့် အတွေ့အကြုံရှိဘူးပြီး၊ ယခုထိလည်း ကဲနေသူဖြစ်လေသည်။

အခုလည်း သူတို့ ဟော်တယ် သုံးခု အနက်၊ တခုမှာ ခန့်ထားသည့် ဟော်တယ်မန်နေဂျာမလေး မေသူစိုး နှင့် ညှိ နေ လေသည်၊ တခါတလေ ဟော်တယ် သွားစစ်သလိုနှင့် ထိုဟော်တယ်က အခန်းတခုမှာ မေသူစိုးကို ဖြုတ်လေ့ရှိလေသည်၊ သို့သော်လည်း ဝန်ထမ်းများ ရိပ်မိသွား နိုင်သည့် အန္တရာယ်ရှိသောကြောင့် သူတို့ မိသားစု ရဲ့ ဗေကေးရှင်းဟုန်းမ် လို့ခေါ်လို့ရတဲ့ ၊တောင်ပေါ်မြို့ကလေး က အိမ်ကို ခေါ်သွားပြီး ဗြင်းလေ့ရှိသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက ကားကို တောင်တက်လမ်းကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက်တွေမှာ ကျွမ်းကျင်စွာ မောင်းလာရင်းက နိုင်နိုင်ကျော့နွယ်နှင့် စကားစမြီ ပြောလာခဲ့လေသည်။ နိုင်နိုင် ၏ အမူအယာပုံပန်း သဏ္ဍန်ကို လေ့လာလိုက်တာနှင့် သူကြံရင် ရနိုင်မည်ဆိုတာကို ဦးအောင်အောင်ဆွေ ကသိနေပြီ။

နိုင်နိုင့် ပုံစံကလည်း မဆွတ်ခင်က ညွှတ်နေတဲ့ပုံမျိုး၊ သူ့ကို စကားပြောတာက အစ၊ ပေါင်ပုတ်လိုက်၊ ပုခုံးစွန်းလေး တိုက်လိုက်နှင့်၊ ဆိုတော့၊ စားနေကြကြောင်ပါးကြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ တယောက် ပုဆိုးအောက်မှ လီးက အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာကို အတင်း ရုန်းထနေရသည်။

လမ်းကလည်း တောင်တက်လမ်း၊ ကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက် ဆိုတော့ ဂီယာကလည်း တချိန်လုံးချိန်းနေရ သည်၊ သူ့လက်တွေက နိုင်နိုင့်ပေါင်လုံလေးကို ထိမိနေသော်လည်း နိုင်နိုင်က နေရာအကျယ်ကြီးရှိရဲ့သားနဲ့ မလှုပ်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့်ကို သူတို့ အပန်းဖြေ အိမ်လေး သို့ တန်းခေါ်သွားပြီး လုပ်ရင်တောင် ရနေပြီဆိုတာသိနေသော်လည်း ၊ဒီတခါတော့ သူ မုဆိုးမလုပ်ပဲ နှင့် သားကောင် အနေဖြင့် လှုပ်ရှားလိုက်အုန်းမည်ဟု၊ တွေးရင်း သဘောကျနေမိသည်။ ဒီလောက်တောင် ဆာနေတဲ့ ကောင်မလေးကို ငါ မလုပ်တတ်မကိုင်တတ် အဖိုးကြီးပုံ ဖမ်းနေလိုက်အုန်းမည်၊ အဲဒါမှ သူလည်း ပိုပြီး စိတ်တက်ကြွမည်ဟု တွေးလိုက်၏၊

လမ်းမှာ ခနတဖြုတ်နား ၊ လဘက်ရည်ရေးဘာလေးသောက်တော့လည်း ငြုတုတု ဟိုထိဒီထိ လုပ်လာသော နိုင်နိုင့်ကို အားနာသလို၊ မခုပ်တတ်သည့်ကြောင်အိုကြီးလို လုပ်နေလိုက်သဖြင့်၊ နိုင်နိုင်တယောက် ပိုအတင့်ရဲလာ၏၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေလည်း အဲလို ကစားရတာကို ပျော်နေမိသည်။ နိုင်နိုင့် ကိုယ်လုံးလေးကို မသိမသာခိုးကြည့်ရင်းလည်း သွားရည်ကျနေရသည်၊ အင်း သူအခု လုပ်နေရသော  မေသူစိုး ကတောင် နိုင်နိုင်ထက် ၅နှစ်လောက်တော့ ကြီးအုန်းမည်၊ နောက်ပြီး မေသူစိုးက ခလေးတယောက်အမေ၊ နိုင်နိုင်က ရုပ်အချောစားကြီးမဟုတ်သော်လည်း အသားညိုညို ဖြင့် စွဲဆောင်မှုတော့ ရှိသည်၊ ခလေးလည်း မမွေးဘူးသေး၊ နို့ထွားထွား၊ ဖင်ကားကား ဆိုတော့ အားမနာ တမ်းလုပ်လို့ရမည့် ဘော်ဒီမျိုး မဟုတ်လား။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက တောင်ပေါ်မြို့ကလေးရောက်တော့ နာမည်ကြီး ရေတံခွန်ရှိရာကို ပထမဆုံး သွားလိုက်သည်၊ ရှုခင်းတွေက လှ ရေသံလေးတွေနဲ့ သာယာလှသဖြင့် နိုင်နိုင်တယောက် အတော်ပျော်မိသည်၊ ကြိုးတံတားလေးကို ဖြတ်လျှောက်တော့ နိုင်နိုင် တယောက်ကြောက်သဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်မောင်းကို တွယ်ဖက် ၍ လျှောက်သည်၊ သူ့နို့ကြီးတွေက ဦးအောင်အောင်ဆွေ လက်မောင်းကို အိနေအောင် ဖိထားသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ သန်မာသော ကြွက်သား များ၏ အထိအတွေ့က နိုင်နိုင့် ကို ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြစ်စေသည်၊ ကြိုးတံတားလေး လှေခါးမှ ဆင်းတော့ ရေတွေ ရွှဲနေသည့်သစ်သား လှေခါးထစ်များမှာ ဒေါက်ဖိနပ်ဖြင့် ချော်ကျမည် စိုးသဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့် လက်ကလေးကို ဆွဲ၊ ခါးကလေးကို ထိန်းကာ  ဆင်းလာရသည်၊ နိုင်နိုင့်မှာ ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့၊ ပေါင်ခွဆုံမှာတောင် အရည်တွေ စို့နေရပြီ။ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း အရပ်ကြီးမှာ မြင့်မားလှသဖြင့် နိုင်နိုင့်မှာ သူ့ကိုယ်ကို လှဲပြိုမသွားအောင်ထိန်းရင်း ပြန်လည်တွယ်ဖက်ထားရာ၊ သူ့မျက်နှာလေးမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေရလေသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှာ ကိုယ်လုံးလေးတုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်နေရှာသော နိုင်နိုင် ကို အသာဖက်ထားရင်း ကျောပြင်လေးကို ပွတ်ပေးလို့၊

..ဟင်..နိုင်နိုင် ကိုယ်လုံးလေးလည်း တုန်လို့ပါလား၊ အမြင့်ကို ကြောက်တယ်ထင်တယ်..

..ဟုတ်..ဟုတ်..ဦးဦးအောင်….နိုင့်ရင်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်မိလို့ထင်တယ်…

..အင်း ခနနားလိုက်အုန်းလေ နိုင်နိုင်..မလှုပ်နဲ့အုန်း၊ နောက်တဆင့်ကို ဦး တွဲခေါ်သွားမယ် နိုင်နိုင် မျက်စေ့မှိတ်ချင်မှိတ်ထားလိုက်ပေါ့…

ထိုကဲ့သို့ပြောနေစဉ်မှာပင် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ရင်ဘတ်တွင်နိုင်နိုင် ၏ နို့ကြီးများမှာလည်း ဖိကပ်မိနေပြီး၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့်ကျောပြင်လေးကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ နိုင်နိုင်မှာ သူ့ ပေါင်ရင်းပေါ်သို့ ထိုးထောက်လာသည့် ပူပူနွေးနွေး ကြီးမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးမှန်း သိနေသဖြင့် တိတ်တခိုးလေး ပျော်နေမိလေသည်။

နောက်ဆုံးအဆင့် လှေခါးထစ်များကို ဆင်းကြတာတွင်တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့်ခါးလေးကိုသိုင်းဖက်ပြီး ဆင်းလာခဲ့ကြလေတော့သည်၊ အောက်ခြေမှ လဘက်ရည်ဆိုင်လေးတွင်ထိုင်ပြီး ခနနားကြတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ ဘောတောင် အောင့်ချင်သလိုဖြစ်လာရလေသည်၊ ထို့ကြောင့် အချိန်သိပ်မဆွဲချင်တော့ပဲ။

..နိုင်နိုင်..ဦးတို့ ဒီမြို့တက်လာရင် အနားယူဖို့ ဆိုပြီး ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်လေးရှိတယ်..အဲဒီမှာ ခနသွားနား ကြရအောင်လား၊ အဲဒီက ဦးတို့ ခိုင်းတဲ့သူတွေကို စားစရာသွားဝယ်ခိုင်းပြီး အဲမှာပဲ စားကြမယ်လေ..

..ကောင်းသားပဲ ဦးဦးအောင်….

ဦးအောင်အောင်ဆွေတို့ အိမ်လေးရှိရာသို့ရောက်သည်နှင့် သူတို့၏ ခြံကို စောင့်ပေးသော ဦးသိန်း ကထွက်လာပြီး တံခါးဖွင့်ပေးသည်၊ ဦးသိန်းမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ တပည့်ရင်းဖြစ်ပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ မိန်းမတွေ ခေါ်ခေါ်လာပြီး ဖြုတ်သည်မှာ ရိုးနေပြီ မို့ ထူးထူးဆန်းဆန်း မပြောတော့ပေ။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင် က ကိုယ့်ဘာသာ လျှောက်နိုင်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း စိုးရိမ်သလိုလိုဖြင့် ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး အိပ်ခန်းရှိရာသို့ လိုက်ပို့လေသည်၊ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရေချိုးခန်း၊ အိမ်သာလည်း ရှိသဖြင့် နိုင်နိုင့်ကို သုံးချင်က သုံးဖို့၊ သူ အစားအသောက်တွေအတွက် စီစဉ်လိုက်အုန်းမည်ဆိုကာ ထွက်သွားလိုက်လေတော့သည်။  ဦးအောင်အောင်ဆွေ က ဦးသိန်းကို အစားအသောက်များ ဝယ်ဖို့နှင့် ပြီးပါက နောက်ဖေးမီးဖိုထဲတွင် ပြင်ထားပေးဖို့၊ အိမ်ရှေ့နှင့် အိပ်ခန်းဖက်ကို မလာဖို့ မှာလိုက်လေသည်၊ ဦးသိန်းကလည်း သဘောပေါက်ပါသည်၊ နောက်ဖေးပေါက်မှာပင် အစားအသောက်များ ဝယ်ဖို့ ထွက်သွားလေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာတွန်းကြည့်ရာ ဂလန့်မချထားသဖြင့် ဝင်လာခဲ့လိုက်ရာ ကုတင်ပေါ်၍ နဖူးပေါ်လက်တင်လျှက် ပက်လက်လေး လှဲနေသော နိုင်နိုင့်ကို တွေ့ရလေသည်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေက လိုရမယ်ရ တံခါးကို အသံမကြားအောင်စေ့ပြီး ဂလန့်ချလိုက်လေသည်၊ နောက်တော့ ကုတင်စောင်း နိုင်နိုင့် အနားထိုင်လိုက်ပြီး၊

..ဘယ်လိုနေသေးလဲ နိုင်နိုင်..

..အင်း..သက်သာသွားပါပြီ၊ ကျေးဇူးပဲနော် ဦးဦးအောင်…

..အမလေးကွာ ဒါလေးများ ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး၊..

နိုင်နိုင် က မျက်စေ့ပေါ်မှ လက်ကို ဖယ်ပြီး ကြည့်လိုက်ရာ သူ့ကို ငုံ့မိုးကြည့်နေသော ဦးအောင်အောင်ဆွေကို တွေ့လိုက်ရလေသည်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ အတော်ပင် တဏှာကြောက တင်းနေပြီ ဖြစ်ရာ ညိုချောလေးချောနေသော နိုင်နိုင့်ကို ငုံ့ကာ နမ်းလိုက်မိလေသည်၊ ပထမတော့ နဖူးလေးကို ဖြစ်သည်၊ သို့သော်လည်း နိုင်နိုင်က စိတ်ဆိုးပုံမပြပဲ၊

..အို့...မတော်ဘူးထင်တယ် ဦးရယ်….

လို့ပြောနေတာနဲ့ နူတ်ခမ်းကို ပြောင်းနမ်းလိုက်လေသည်၊ နိုင်နိုင်က ချက်ခြင်းပင် တုန့်ပြန်အနမ်းတွေ ပေးလာတော့သည်၊ ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား လူးလိမ့်နမ်းရင်းက အဝတ်အစားတွေကို တစမကျန်ချွတ်ပြစ်လိုက်ကြလေသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ အတွေ့အကြုံရှိနေသော၊ လက်တွေ ပါးစပ်တွေ၊ လျှာတွေက နိုင်နိုင့်တကိုယ်လုံးက ကာမခလုပ်တွေ ရှိသမျှကို အကုန်ဖွင့်ပေးနေသလိုပဲ၊ နိုင်နိုင့်ခမျာ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ ဒီလောက် အရည်ရွမ်းရွမ်း မစိုဖြစ်တာကြာလှပြီကော။ သူ့ပထွေး ဦးချစ်ဆွေနှင့်တုန်းက လိုမျိုး အရသာတွေ ပြန်တွေ့နေရလေသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့် ပေါင်တန် ဖြောင့်စင်းစင်းလေး နှစ်ချောင်းကို ဒူးထောင်လျှက်ကားစေပြီး သူ့မျက်နှာကို နိုင်နိုင့်စောက်ဖုတ်လေးပေါ်အပ်ကာ နိုင်နိုင်၏ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးများကို ရက်ပေးလေသည်။ နိုင်နိုင်က အိပ်ယာပေါ်မှာ ကော့ပြန်တက်နေပြီး တချီပြီးသွားရှာလေသည်၊  ဦးအောင်အောင်ဆွေက ဆက်ပြီး ရက်နေသေးသဖြင့်၊ နိုင်နိုင်ခမျာ မနေနိုင်ရှာတော့ပဲ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကို အတင်းဆွဲမရင်း၊

...ဦးဦးအောင်..နိုင့်ကို ..လုပ်ပေးပါတော့..

ဟုပြောလိုက်ရှာတော့သည်။

 ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လိင်တန်ထွားထွားကြီးက နိုင်နိုင့် ကို အားရ ကျေနပ်စေခဲ့သလို၊ နိုင်နိုင့်၏ ပြည့်တင်းတင်းနို့ကလေးများ၊နှင့် စေးကျပ်သော စောက်ဖုတ်ကလေးက ဦးအောင်အောင်ဆွေကို လိုးလို့ မဝအောင် ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်၊ နိုင်နိုင်ကလည်း ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လိင်ချောင်းကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးခဲ့သလို၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း နိုင်နိုင့် စောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းရက်ပေးခဲ့ပါသည်။ သို့ဖြင့် သူတို့ နှစ်ဦး၏ ခရီးစဉ်မှာ ရေတံခွန်တခုထည်းဖြင့် အဆုံးသတ်ခဲ့ကြပါသည်။

...ကောင်းလိုက်တာ နိုင်လေးရယ်…

..နိုင်တော့ ဦးဦးကို ဆွဲသွားပြီ ထင်တာပဲ၊ ဦးဦးက အရမ်းကျွမ်းတာပဲ..ခစ်ခစ်…နိုင်နိုင်နှင့် ဦးဦးတို့ ဇာတ်လမ်းက သူတို့ မြို့ပြန်ရောက်သည်အထိဆက်လာသည်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေ အဖို့ကလည်း နိုင်နိုင်တည်းနေတာက သူတို့ပိုင်တဲ့ ဟော်တည်ဆိုတော့ သော့အပိုတချောင်းယူထားလိုက်ရုံပင်၊ နိုင်နိုင်ကလည်း အမြဲကြိုဆိုလျှက်။ အိဖြူကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းနှင့် သူ့ယောက္ခထီး တို့ ဆက်ဆံရေးကို ရိပ်မိသည်၊ သူ့သူငယ်ချင်းအကြောင်းလည်း သူသိသည်မို့၊

..နိုင်နိုင်ရယ်..နင်ကတော့ တကယ်ပဲ..

ဟုသာပြောမိရှာသည်၊ သူ့သူငယ်ချင်း ရောက်တုန်း ပျော်နေရင်ပြီးတာပဲလေဟု လွှတ်ပေးထား လိုက်လေသည်။

……………………………………………

အိဖြူ တယောက် တိမ်တိုက်တွေကြားမှာ လှဲလှောင်းလို့ ၊ တိမ်တွေကလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လွင့်မျှောလို့ ငြိမ့်ငြိမ့်ကလေး သူ့ကို ပုခက်လွဲပြီး ချော့သိပ်နေသလိုပဲ၊ အဲဒီအချိန်မှာ တယောက်ယောက်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို လာခွဲလိုက်သည်၊ သူငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုမျိုးဆွေ၊ အို ကိုမျိုး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ၊ သူ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုလည်း ဆွဲချွတ်သွားပြီ အို့၊ ကိုမျိုးနော် တော်တော် ကဲနေ၊ ဘယ်ကနေဘယ်လိုပေါ်လာသလဲ ကိုမျိုးရယ်၊ အိဖြူလွမ်းနေတာကြာလှပေါ့၊ အို အိဖြူ အဖုတ်လေးကို သူနမ်းနေတယ်၊ ဟွန့် သူတခါမှလည်း မလုပ်ဘူးပဲနဲ့၊ အိဖြူကြည့်ဖူးတဲ့ ဟိုရုပ်ရှင်ကားတွေမှာ ပါပါနေတာလေ၊ အမျိုးသမီးတွေရဲ့ အဲဒီနေရာတွေကို အမျိုးသားတွေ အားရပါးရ လျှက်ပေးတာလေ၊ အိဖြူကြည့်ကြည့်ပြီး ကြက်သည်းထမိတယ်၊ ကိုမျိုးများ သူ့ကို လုပ်ပေးလေမလားလို့ စိတ်ကူးလည်း ခနခန ယဉ်မိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုမျိုးက မလုပ်ပေးဘူးလေ။ အိဖြူ ပါးစပ်က ဘယ်လိုပြောလို့ထွက်မှာလဲလို့။ ခုတော့ အိဖြူရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ သူ့ခေါင်းကြီးဝင်လို့ အိဖြူအဖုတ်လေးကို အားရပါးရ သူ့လျှာစိုစို နွေးနွေးကြီးနဲ့ လျှက်နေလိုက်တာ၊ အိဖြူ ဖင်ကလေးပါ ကော့ပေးလိုက်မိတယ်၊ အိဖြူ သူ့ကိုယ်အောက်က တိမ်စိုင်တွေကိုလည်း လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိတယ်၊ သူ့လျှာကြီးက အိဖြူရဲ့ အစေ့လေးကို ဖိပြီးထိုးပေးရင်းက အိဖြူရဲ့ စောက်ခေါင်းနံရံလေးတွေကို ပါမှီသလောက် လှမ်းရက်လိုက်တော့၊ အိဖြူကိုယ်လုံးလေး တဆတ်ဆတ်တုံခါပြီးတော့ ကာမ အရသာကို အထွတ်အထိတ်ရောက်သွားခဲ့ရတယ်၊ အိဖြူမောလိုက်တာ ကိုမျိုးရယ်။ နောက်တော့ အိဖြူ အမောဖြေနေလို့မှ မဆုံးသေးဘူး အိဖြူရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ထပ်ဖြဲပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ကြီးဝင်လာတယ်၊ နောက်တော့ အိဖြူ စောက်ဖုတ်လေး အဝမှာ ပူနွေးနွေး မာမာ အချောင်းကြီး တေ့ပြီး အသာဖိသွင်းလာတယ်၊ အား နာတယ် ကိုမျိုးရယ်၊ ကိုမျိုး အရင်ကလိုမဟုတ်ပါလား အရမ်းကျပ်နေတယ်၊ အို့၊

အိဖြူအိပ်ယာကလန့်နိုးလာတယ်၊ သူ့အိပ်မက်ကလည်း တကယ်လိုပဲလို့တွေးနေတုန်းပဲ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီးခံစားလိုက်ရတယ်၊ ဟင်ဒါဆိုရင် တကယ်ပေါ့၊ အို၊ ကိုမျိုးဘယ်တုန်းကပြန်ရောက်နေတာလည်း၊ တခါထဲဘာမပြောညာမပြောနဲ့၊ အိဖြူပြုံးတော့မလိုဖြစ်သွားရာက တချိန်ထည်းမှာ ထိပ်လန့်သွားခဲ့ရသည်။ ဟင်၊ ငါ၊ ငါ၊ အိပ်နေတာ ငါ့အိပ်ယာမှ မဟုတ်တာ၊ ဒါဆိုရင်၊ ဟောတော့။

………………………………………

ဦးအောင်အောင်ဆွေ ရေမိုးချိုး အမွှေးနံ့သာ ဆွတ်ဖြန်းပြီးတော့ ဘလက်လေဘယ်လေး လက်နှစ်လုံးလောက်ကို ရေခဲလေးနဲ့ အသာလှုပ်ခပ်ဖျော်ရင်း ဇိမ်ခံစုပ်လိုက်သည်၊ တခွက်ကုန်သွားတော့ နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်၊ အင်း သွားဖို့တော့ အချိန်ကျပြီ၊ အခုန ရေမချိုးခင်တုန်းက သောက်ထားတာနဲ့ ဆိုတော်တော်တော့ရေချိန်ကိုက်နေပြီ မဟုတ်လား၊ ဒီညမှာ သူ့သူငယ်ချင်း နိုင်ငံခြားမှာ ပြန်လာလည်တုန်းလက်ဆောင်ပေးသွားတဲ့ ဆီယားလာ့ ကို စမ်းဖို့ စဉ်းစားထားလို့ ရင်နည်းနည်းခုံနေသည်၊ အဲဒီကောင်အပြောအရတော့၊ မင်းစိတ်လာလို့ကတော့ လီးက နှစ်ရက်လောက် ဆက်တိုက်ထောင်နိုင်တယ် ဆိုပဲ၊ ဟ မင်းဟာက အဲလောက်လီးအကြာကြီးတောင်ရရင်သေပြီပေါ့ကွလို့ ပြောလိုက်တော့၊ သူငယ်ချင်းက အားရပါးရရီမောပြီး၊ အဲလို မဟုတ်ဘူးကွ၊ သူက မင်းစိတ်ထလာတာနဲ့တောင်ပြီး လုပ်ဖို့ရယ်ဒီဖြစ်တာ၊ မင်းတချီပြီးသွားရင်ခနပျော့သွားရော၊ မင်းစိတ်ပြန်ထလာမှ ပြန်တောင်တာ၊ မင်းစိတ်ပြန်မထတော့ဘူးဆိုရင်လည်း မတောင်တော့ဘူး၊တဲ့။ ဆိုတော့စိတ်ဝင်စားစရာပဲ၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ လီးတောင်ဖို့က ပြဿနာမရှိ၊ သို့သော်လည်း အခု အသက်အရွယ်မှာ က ငယ်ငယ်ကလိုမဟုတ်တော့ တချီပြီးသွားရင် နောက်တခါပြန်တောင်ဖို့ဆိုတာ တော်တော်နှင့်မလွယ်တော့ ကံကောင်းရင်တော့ နေ့တဝက်လောက်နှင့်ပြန်ထနိုင်သည်၊ သို့သော် နိုင်နိုင့် လိုမျိုးကောင်မလေး မျိုးက ကိုယ့်ဘေးမှာ တချိန်လုံးမရှိ၊ ငယ်ငယ်တုန်းကလို တညထဲ နှင့် လေးချီလောက်ဆွဲဖို့ဆိုတာက ဆေးမပါရင်မဖြစ်နိုင်တော့၊ သူဒီည နိုင်နိုင်နှင့် တညလုံးနေမည်ဟု မှန်းထားသဖြင့် သူ့သူငယ်ချင်းပေးသော ဆေးကို အိမ်အထွက်မှာ သောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်တော့သည်။

ဟော်တယ်ရောက်တော့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနှင့် နိုင်နိုင်ရှိသော အထပ်သို့ တက်သွားပြီး သူ့မှာပါလာသည့်သော့ဖြင့် အသာဖွင့်ဝင်လိုက်လေသည်၊ အခန်းတခုလုံးလည်း မှောင်နေပြီး နိုင်နိုင်တယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ အသက်မှန်မှန်ရှုရင်း အိပ်ပျော်နေသည်ကို မှောင်ထဲမှာ မှန်းလို့ရလိုက်သည်၊ နိုင်နိုင့်ကိုလည်း စချင်တာနှင့် အသံမကြားအောင် ခြေဖျားထောက်ပြီး ကုတင်ဘေးကိုလာလိုက်သည်၊ မှောင်ထဲမှာပဲ လက်ဖြင့်အသာစမ်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ရအောင်ချွတ်လိုက်သည်၊ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်းနားထိလှန်တင်ရင်း ဘာဂျာ ကောင်းကောင်းစပေးလိုက်သည်၊ သူ့စိတ်ထဲမှာ တခုခုတော့ မှားနေသည်ဟု ထင်မိသော်လည်း ဘာမှန်း သေခြာမသိ၊ စောက်ဖုတ်အနံ့နှင့် အရသာက သူ့ဦးနှောက်ကိုလည်း တွေးခေါ်စဉ်းစားဆင်ခြင်သည့်အလုပ်ကို ခန အနားယူခိုင်းထားလိုက်တာလည်းဖြစ်နိုင်သည်၊ ဘာမှ တွေးလို့မရ၊ လျှက်ကောင်းကောင်းနှင့် စောင့်ဖုတ်တပြင်လုံးနှင့် ပေါင်တွင်းသားလေးတွေပါ ရက်ပြစ်လိုက်မိသည်၊ စောက်စေ့လေးနေရာကို လျှာထိပ်ဖြင့်ထိုးထိုးဆွရင်းက စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေးတွေကိုပါ ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ နိုင်နီုင် သူ့ခေါင်းက ိဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ရင်း တချီပြီးသွားခဲ့ရသည်။ ထိုအခါမှာတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လီးကြီးမှာလည်း မတရားကို တောင့်တင်း နေပြီ ဖြစ်ရာ သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချရင်း နိုင်နိုင့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်သည်၊ နိုင်နိုင်တယောက် တချီသာပြီးသွားသည်ခုထိ အိပ်မက်လို့ထင်နေသေးလားမသိ အဲလောက်တောင် ဇိမ်ခံတဲ့ကောင်မလေး ကောင်းကောင်းလိုးထည့်လိုက်အုန်းမယ်ဟု စိတ်ကူးနှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ တယောက်၊ သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်ဝမှာ စမ်းတေ့ရင်း အသာဖိသွင်းချလိုက်လေတော့သည်။

..အာ့..အီး..အေမ့…

ထိုအခါကျမှ ညီးသံထွက်လာတော့သည်၊ ထိုညီးသံကို ကြားလိုက်ရသောခန ဦးအောင်အောင်ဆွေ နည်းနည်းကြောင်သွားသည်၊ ဟင် နိုင်နိုင့်အသံမဟုတ်ပါလား၊ သို့ပေမဲ့ သူ့လီးက အဖုတ်ထဲ ဒစ်မြုပ်နေပြီ၊ ဒီလိုအချိန်မှာတော့ ဘယ်ယောက်ျားမှ နောက်ပြန်ဆုပ်မည်မထင်တော့၊ သူက ရှေ့ကိုသာတိုး၍ လီးတချောင်းလုံးဝင်အောင်ဖိသွင်းချလိုက်သည်။

..ဖွတ်...ဗျိ…

..အား…..

…………………………………………...

ညနေခင်း အိဖြူက စာရင်းတွေပိတ်နေသဖြင့် အလုပ်ရှုတ်နေပြီး နိုင်နိုင့်ကို ညကျမှ ငါနင့်လာခေါ်မယ်ဟု ပြောထားသဖြင့် နိုင်နိုင်ကလည်း အေးဆေးပါ ငါဒီနားဟိုနား ရှောက်သွားလိုက်အုန်းမယ်ဟု ပြောထားခဲ့လေသည်။

နိုင်နိုင်တယောက် ဟော်တယ်ပြန်ရောက်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းတယောက်က သူရောက်နေတယ်ကြား၍ လှမ်းဖုန်းဆက်ထားသည်၊ သူက ဖုန်းပြန်ခေါ်တော့ သူ့ကို လာခေါ်မည်၊ တခုခု ကျွေးမည် ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ကြမည်ဟု အစီအစဉ်ဆွဲသည်၊ အင်း အိဖြူကို နောက်မှ ပြောတော့မယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ လာခေါ်သော သူ့သူငယ်ချင်းနှင့်လိုက်သွားခဲ့လေသည်။ ရုပ်ရှင်ကြည့်၊ စားသောက်၊ စကားတွေပြောနှင့် တော်တော်ညနက်မှ သူ့သူငယ်ချင်းက ဟော်တယ်ရှေ့မှာ ပြန်လာချပေးသွားခဲ့လေသည်၊ နိုင်နိုင်လည်း မနက်ကျမှ အိဖြူကို ပြောပြတော့မည်ဟု တွေးကာ သူ့အခန်းရှိရာသို့တက်လာခဲ့လေသည်၊ သူ့အခန်းတံခါးကို သော့ဖွင့်ပြီး တံခါးကို တွန်းလိုက်သည်နှင့်အခန်းထဲမှ အသံက သူ့လက်တွေကို တုန့်ဆိုင်းသွားစေခဲ့သည်၊ ဟင်၊ ဘယ်သူတွေလဲ၊ သူချက်ခြင်းတံခါးကို ပြန်စေ့လိုက်သည်၊ သို့သော်လည်း အဆုံးထိမပိတ်ပဲ နည်းနည်းလေးချန်ထားပြီး အသံကို နားနှင့်ကပ်နားထောင်လိုက်မိသည်၊ လိင်ဆက်ဆံနေကြတဲ့အသံ၊ အဲဒါကတော့ ဘယ်လိုမှ မမှားနိုင်၊ အရှိန်ရပြီး ကောင်းခန်းရောက်နေပြီ၊ သူ့ခေါင်းထဲ မှာ ချက်ချင်း တွေးမိတာက သူ့အခန်းကိုလာကြမှာ သူ့သူငယ်ချင်း အိဖြူရယ်၊ သူ့လက်ရှိဘဲကြီး ဦးဦးအောင်ရယ်၊ တကယ်လို့သူတို့ နှစ်ယောက်သာဆိုရင်တော့ ၊ ယောက္ခထီးနဲ့ ချွေးမပဲ၊ အီး၊ အတွေးနဲ့ပင် နိုင်နိုင့်အဖုတ်လေး ဖောင်းသွားခဲ့ရသည်၊ အရည်လေးတောင် စို့လာရ၏၊ ဟင်း အိဖြူတကောင် အေးပီအေးရက်နဲ့၊ နောက်ဆုံးကျတော့ ဒီလိုပါလားဟု တွေးလိုက်မိလေသည်။

ဒါဆိုအခု သူဘာလုပ်ရမှာလည်း ၊နိုင်နိုင်တယောက် အခန်းတံခါးဝမှာရပ်ပြီးတွေဝေနေမိတော့သည်။ဦးအောင်အောင်ဆွေနှင့် အိဖြူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်နှင့် ချစ်ပွဲဝင်နေတာ ဘယ်သူလည်းဆိုတာ သိနေကြပြီ။ အခုချိန်မှာတော့ ဘယ်သူမှ ရပ်လိုက်ကြဖို့လည်းမစဉ်းစား၊ အထူးသဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၊ သူက အိဖြူခါးကလေးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ အရင်ကလည်း အိဖြူကို လုပ်လိုက်ရလျှင် ဆိုတာ ခနခနပေါ်လာဖူးသည်။ ကိုယ့်ချွေးမ မို့မကောင်းပါဘူးလေဟု စိတ်ကို ဖိနှိပ်ချိုးနှီမ်ထားခဲ့ရသည်။ အခုတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ချွေးမချောလေး အဖုတ်ထဲ လီးကြီး ထည့်ကာ အားရပါးရလုပ်နေရပြီ မဟုတ်လား ၊ စိတ်က ပိုတောင် တက်ကြွလာသည်။

အိဖြူကလည်း သူ့ တသက်တာမှာ တချောင်းထဲသာ ကြုံဖူးသူ၊ ခုတော့ သူ့ယောက်ျားနှင့် အကိုင်အတွယ် မတူ၊ အတွေ့အကြုံလည်း ရင့်ကျက်နေသူ ယောက္ခမ ကြီး၏ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ထူးကဲတဲ့ အရသာကို ခံစားနေရတာမို့ ဦးအောင်အောင်ဆွေရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို တင်းတင်း ပြန်ဖက်ရင်း သူ့ဖင်ကလေးကို ကြွကာကြွကာ ပြန်ကော့ပေးနေမိလေပြီ။ ခုမှတော့ မထူးတော့ပြီ မလား။

အိဖြူတယောက် ကိုယ်လေး တုန်တက်ကာ ကာမ အရသာအထွတ်အထိပ်ရောက်သွားတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေကို တင်းတင်းဖက်ထားရင်းက သူ့လက်သည်းလေးတွေနှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ ကျောပြင်ကို ကုတ်ခြစ်မိသည့်အပြင်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ပုခုံးကိုပါသူ့ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ဆွဲမိလိုက်လေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူအပြီးမှာ လေးငါးဆယ်ချက်ဆက်ညှောင့် ပေးလိုက်သေးသည်။ ပြီးမှ သူ၏ မာတင်းနေသေးသော လိင်တန်ကြီးကို အိဖြူ စောက်ခေါင်းတွင်းထဲမှာ စိမ်ထားရင်း၊ အိဖြူစောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ၏ ရွစိရွစိလှုပ်ရှားနေသည်ကို အရသာခံနေမိသည်။

အိဖြူ  ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းနေရာမှ ပျော့ကျသွားသည့်အခါ  ဦးအောင်အောင်ဆွေ က အိဖြူ ဆံပင်လေးတွေကို မှောင်ထဲမှာပင်စမ်း၍ ပွတ်သတ်ပေးနေလေသည်။ အိဖြူတယောက်ကတော့ ရှက်လွန်းလို့ အသံလည်းမထွက်၊ ခေါင်းကိုသာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ရင်ဘတ်မှာ တိုးကပ်ဖိ ပြီးဖွက်ထားလေသည်။ အိဖြူ၏ အဖုတ်ထဲမှာ မာတင်းနေသေးသည့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လိင်ချောင်းကြီး အတွေ့အကြုံကလည်း အိဖြူအတွက် ထူးဆန်းနေသည်။ သူယောက်ျား ကိုမျိုးဆွေ ဆိုလျှင် တခါတလေ သူ အရှိန်ရတုန်း သုတ်ရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြီးသွား ခါ လိင်တန်ကြီးပျော့ခွေ သွားတတ်သည်။ တခါတလေတော့လည်း ပြိုင်တူ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်လေ့ရှိပါသည်။ သို့သော်လည်း အိဖြူပြီးသွားချိန် မှာ ကိုမျိုးဆွေ၏ လိင်တန်ကြီးက မာဆဲ ရှိနေသည့်အချိန်မျိုး မကြုံဖူးခဲ့ခြေ။ ထို့ကြောင့်လည်း အိဖြူ ပြီးလို့ သူ့စောက်ခေါင်းတွင်းက အသားနုတွေက အထိမခံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေချိန် မှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ မာတင်းကာ အကြောတွေ ဖုထ နေသည့်လိင်တန်ကြီးဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း အိဖြူခမျှာ တုံကနဲ ကြက်သည်းတွေပါ ထသွားရသည်။ ထိုအရသာမျိုးကို အခုမှ အိဖြူခံစားဖူးလိုက်ရသည်။

သို့သော်လည်း ကာမ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားပြီးသည်နှင့် ထုံးစံအတိုင်း အသိစိတ်ဝင်လာတော့ ကိုယ့်ယောက်ျား အဖေ နှင့် လိင်ဆက်ဆံမိသည် ဆိုသည့်အသိက လည်း သူ့ကို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားစေသည်သာ မက၊ ရှက်ရွံ့ခြင်းလည်း ဖြစ်စေခဲ့သည်။ သူ့ဘဝတလျှောက်လုံးမှာ အဲလိုမျိုးလည်း တခါမှ မဖေါက်ပြန်ခဲ့ဖူးဘူး ဆိုတော့ နောင်တ လည်းရမိသည်၊ အခု နေ ထပြီး ကိုယ့်ထမိန်၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီ တွေရှာပြန်ဝတ်ရမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ဘယ်လိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမလည်း ၊မတွေးတတ်သဖြင့် အမှောင်ထဲမှာပင် ဦးအောင်အောင်ဆွေကို အတင်းဖက်ထားမိခြင်းဖြစ်လေသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ လက်များက အိဖြူဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်ပေးနေရင်းက အောက်ကို ရွေ့လာပြီး အိဖြူ ဘလောက်အင်္ကျီနှိပ်ကြယ်သီး တွေကို တဖျောက်ဖျောက်ဖြုတ်လာတော့ အိဖြူ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။

..အို..ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..

ပါးစပ်က အသံတိုးတိုးလေး ထွက်သွားပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်တွေကို လှမ်းဖိတွန်းလိုက်မိသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူလက်ကလေးကို ပြန်ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ကာ အိဖြူလည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ သူ့အဖုတ်ထဲမှာ မာတောင် တောင့်တင်းနေသော လိင်ချောင်းကြီးကို စိမ်ထားခံရရင်းမှ လည်တိုင်လေးကို စိုစွတ်စွတ်အနမ်းခံလိုက်ရတော့ အိဖြူကြက်သည်းတွေထသွားရပြန်သည်။ နောက် တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လျှာကြီးက အိဖြူလည်တိုင်မှ တဆင့် မေးရိုးလေးတလျှောက်ရက်လာခဲ့သည်။ ခေါင်းအတင်းငုံ့ထားသော အိဖြူမျက်နှာလေးကို ဆွဲမကာ အိဖြူနူတ်ခမ်းအစုံကို ငုံစုပ်တာခံလိုက်ရသည်။ အိဖြူ၏ ခန္ဓာကိုယ်က အလိုလို တုန့်ပြန်လာပြီး ပါးစပ်လေးကို ဟ ပေးလိုက်မိသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လျှာကြီးက အိဖြူပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာပြီး အိဖြူလျှာလေးကို ပွတ်တိုက်လိုက်တော့ ၊ ဘယ်လို အကြော တွေဆက်နေမှန်းမသိ၊ အိဖြူ ရဲ့ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားလေးတွေ ယားကျိကျိ ဖြစ်သွားရသည်။ ဘယ်က ဘယ်လို အိဖြူတယောက် ဦးအောင်အောင်ဆွေ လည်ဂုတ်ကို တွယ်ဖက် ကာ တုန်ပြန်အနမ်းတွေ ပေးနေမိသည်မသိ။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ ကျွမ်းကျင်လှသော လက်တွေက အိဖြူ ဘလောက်အကျီ ကြယ်သီးတင်မက အိဖြူကျောနောက်က ဘရာဇီယာဂျိတ်တွေကိုပါ ဖြုတ်ပြီးနေလေပြီ။ ဖောင်းအိတင်းနေသည့် အိဖြူ နိူ့လုံးလေးတွေက ဦးအောင်အောင်ဆွေ လက်ဖဝါးအောက်မှာ အဖျစ်အညှစ် အဆုပ်အနှယ် ခံနေရချိန်မှာ အိဖြူတယောက် အရှက်ကို မေ့နေလေပြီ၊သူ၏ တင်ပါးလေးကို ကော့ကာကော့ကာ ဖြင့်ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ငြိမ်နေသော လိင်တန်ကြီးကို ဆွပေးမိလေသည်။ ထိုအခါကျမှ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အနမ်းကို မခွာပဲ၊ သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဘက်ကို အိဖြူတင်ပါးလုံး အောက်သို့ တဖက်ဆီ ထိုးသွင်းကာ ဆွဲမ ပြီး အားရပါးရဆောင့်လေတော့သည်။

..စွတ်..ဖတ်..ဖတ်..

..အ..အင့်….အီး…….

အိဖြူဒီတခါတော့ ပါးစပ်မပိတ်နိုင်တော့ တအိအိ နှင့် ငြီးညူ မိလောက်အောင်ကို အရသာကောင်းကောင်းခံစားနေရလေတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း ဒီတခါတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆောင့်လေရာ များမကြာမှီပင် နှစ်ယောက်စလုံး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်လိုက်ကြကာ ကာမအရသာအထွတ်အထိပ်သို့ ပြိုင်တူ ရောက်ရှိသွားကြလေတော့သည်။ အိဖြူ မှာ သူ့စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ တဒုတ်ဒုတ် ပန်းထုတ်လိုက်သော ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လရည်များကို နွေးကနဲ နွေးကနဲ နေအောင်ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။

ဒီတခါ တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ က အနားယူရင်း အိဖြူ ၏ မျက်နှာအနှံ့ကို အမြတ်တနိုးနမ်းရှုံ့လေရာ အိဖြူကလည်း ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ပြန်လည်ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့ပေးမိလေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက အခုမှ နိုင်နိုင့်ကို သတိရသွား၏ သို့သော်လည်း အိဖြူကို လုပ်ရတာ မဝသေးတော့  မပြန်စေချင်သေးသဖြင့်၊ အောက်ထပ်ဆင်းပြီး အကြံအဖန်လုပ်ဖို့ စဉ်းစားလိုက်လေသည်။

..သမီး အိဖြူ ခနလေးနော် ဖေဖေ ပြန်လာခဲ့မယ် ဘယ်မှ မသွားနဲ့အုန်း..

အိဖြူက အသံမထွက် ခေါင်းကိုသာငြိမ့်ပြသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက လုံချည်ကောက်ဝတ်ပြီး အခန်းပြင်ကို ထွက်လာကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့လေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ နိုင်နိုင်ပြန်လာရင် အောက်ထပ်က ကောင်လေးတွေကို သူ့အခန်းပြောင်းပေးထားသည်ဟု ပြောရရင်ကောင်းမလား ဟု စဉ်းစားလာခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ဟော်တယ်လော်ဘီ တွင်း ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်၍ အခန်းထဲမှာ ဖွင့်ထားသော တီဗီထိုင်ကြည့်နေသည့် နိုင်နိုင့်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရ၏။

..ဟင် နိုင်လေး ပြန်ရောက်နေတယ်..ကြာပြီလား ရောက်နေတာ..

..ဟင့် ..ဦးတို့ အရှိန် အမြင့်ဆုံးရောက်နေတဲ့အချိန်တုန်းကပေါ့.. ခိခိ..အဲဒါကြောင့် တံခါးပွင့်သွား တာတောင်မသိလိုက်ဘူးမလား..

..အင်းဆောရီးပဲ နိုင်လေးရယ်..

..အမ်မယ် ဆောရီးမနေပါနဲ့ ရပါတယ်..ဒါနဲ့ ဦးတို့က ဖြစ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ..ခစ်ခစ်. နိုင်က နိုင့်သူငယ်ချင်းကို ကျောင်းတုန်းက လိုရိုးရိုးကြီးလေးမေ မှတ်နေတာခစ်ခစ်..

..နိုင်လေး ကို ဦးပြောရင်လည်းယုံပါ့မလား..အခုဟာက ပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ…

ဦးအောင်အောင်ဆွေက ဖြစ်ပျက်ပုံကို ရှင်းပြလိုက်သည်။ နိုင်နိုင် တယောက် နားထောင်ရင်း အဖုတ်မှ အရည်တွေတောင် စို့လာသည်။ သူနှင့် သူ့ပထွေးတုန်းက အဖြစ်အပျက်တွေကိုတောင် မျက်စေ့ထဲပြန်ပေါ် လာခဲ့ရသည်။

...အင်း အဲတော့ အိဖြူက နိုင်ပြန်လာတာသိလား..

..ဘယ်သိအုန်းမလဲ အခုအခန်းထဲမှာ အိပ်ကျန်ခဲ့တယ်..

..နိုင်ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ ဦးပြန်တော့မှာလား..

..အဟီး နိုင်လေး ဦးကို စိတ်မဆိုးဘူးမလား..

..ဘာလို့ဆိုးရမှာလည်း.. ဦးကို နိုင်က ပိုင်တာမှ မဟုတ်တာ ..ခစ်ခစ်..နိုင်ဆိုလိုချင်တာက ဦးပြန်တော့မယ်ဆိုရင် နိုင်က အခုမှ ရောက်လာသလိုနဲ့အခန်းကိုပြန်လိုက်မယ်လေ..မသိချင်ယောင်ဆောင်မှာပေါ့.

..အဲဒါပြောမလို့ နိုင်လေးဦးကို စိတ်ဆိုးမလားဆိုတာ.. ဦး အိဖြူကို ချစ်လို့မဝသေးဘူး အခွင့်အရေးရတုန်းဆက်ချစ်ချင်လို့.

..ဟောတော့ ခစ်ခစ်..ဦးကတော့ လေ တကယ်ပဲ၊ ခစ်ခစ် ဒါဆိုနိုင်က ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ..

..နိုင်လေးကို တခန်းပေးမယ်ကွာ ဒီညတော့ အဲဒီအခန်းမှာပဲ အိပ်လိုက်၊ ဦးက အိဖြူဆီပြန်သွားပြီးပြောလိုက်မယ်.. နိုင်လေးက ဟော်တယ်ရီဆက်ရှင်းကို ဖုန်းဆက်ပြီးမက်ဆေ့ထားခဲ့တယ်လို့.. ဒီညပြန်လာမအိပ်တော့ဘူး သူငယ်ချင်းတယောက်အိမ်မှာအိပ်မယ်လို့…

..ဦးက တော်တော်ဥာဏ်ထွက်တယ်နော် ဒါမျိုးဆို ခစ်ခစ်..နိုင့်ကိုလည်းမမေ့ရဘူးနော် ဒါပဲ ဟင့်..

ထိုဖြင့် ဟော်တယ်မှာ အခန်းကိစ္စ နိုင်နိုင့်ကို စီစဉ်ပေးပြီးတာနှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ တယောက် အိဖြူရှိရာသို့ အပြေးလေး ပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။

💥ပြီးပါပြီ💨