" အတွေ့၌ … ကျဆုံးခြင်း " ( သတ္တမပိုင်း )
" အတွေ့၌ … ကျဆုံးခြင်း "
( သတ္တမပိုင်း ) Stay at home
နောက်ပိုင်း ဦးသီဟက အတင့်ရဲလာတာ။ အိမ်ထဲ အမေ့အလစ်ဆို စိမ်းကို သူ့ဟာ စုပ်ခိုင်းလိုက် စိမ်းဟာ ကိုလည်း အချိန် ရသလောက် ယက်ပေးလိုက်ပေါ့။ စိမ်းလည်း အမေသိမှာ ကြောက်နေပေမယ့် အထိ အတွေ့အောက် မရှောင်နိုင် ခဲ့ဘူး။
" ရှပ်ရှပ် …… ရှပ်ရှပ် …… ရှပ် …… "
ထမင်းစားပြီး ခဏမှေးနေတုန်း နေ့ခင်း ကြောင်တောင် ခြေသံ ကြားရုံနဲ့ စိမ်း စိတ်လူပ်ရှား နေပြီ။ ခြေသံက တရှပ်ရှပ်နဲ့ စိမ်း အိပ်ခန်းဘက် ဦးတည်လာတာ မို့ပါ။ အမေရှိနေလို့ အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်မလာဖို့ ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်း နေမိတယ်။
" ဒေါက် … ဒေါက် … ဒေါက် "
မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ဆုတောင်း နေတုန်း တံခါး ခေါက်သံကြောင့် ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်လေး တုန်သွား ရရောပဲ။
" တံ ခါး ဖွင့် စမ်း "
အမိန်သံ ဆန်တဲ့ အေးစက်စက် စကားသံကြောင့် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး တံခါး ဖွင့်ပေးတော့ အိပ်ခန်း ထဲ ဦးသီဟ ဝင်ချလာတယ်။
" သန်တာစိမျး "
" ရှင် "
" ဒီရှေ့ လာရပ် "
ဦးသီဟ အမူယာနှင့် မျက်နှာထား ကြောင့် ခြေဖျား လက်ဖျားတွေ အေးစက် လာရပါပြီ။ ဦးသီဟ မျက်နှာကို အထိတ်တလန့် ကြည့်ရင်း စိမ်း သူ့ရှေ့ မတ်တပ် ရပ်နေမိတာ။
" နင့် အမေ … အိပ်နေပါပြီ …… ဟိုးအရင် … နင့် လင်မသိအောင် …… အလိုးခံတာ …… ကောင်းလား "
" အဟင့် …… အဲလိုတွေ …… မမေးပါနဲ့ … တောင်းပန် ပါတယ် …… ဦးသီဟ ရယ် "
" ဘာ …… ခုမှ ရှက်နေတာလား … နင် …… လင် ကွယ်ရာ … ဖေါက်ပြန်လို့ … နင့်လင်က …… တရားစွဲပြီး …… ထောင်ချတာလေ "
" ဟုတ် …… ဟုတ်ပါတယ် …… အဟင့် …… ခဏတိုင်း မမေးပါနဲ့ "
စိမ်း စကားပြောရင်း တုန်ရီလာတယ်။ ရမ္မက်နောက် လိုက်မိတဲ့ စိမ်းရဲ့ ရလဒ်က မောင်ရော သားလေးနဲ့ ရော ဝေးခဲ့ရတာ။ မောင်က အိမ်ထောင်ရေး ဖေါက်ပြန်တဲ့ စိမ်းနဲ့ ဆရာ့ကို တရားဆွဲ လိုက်တယ်။ ဆရာက အသိုင်းဝိုင်း ကောင်းတော့ ထောင်မကျ ပေမယ့် စိမ်းကတော့ ထောင်ထဲ ဝင်လိုက်ရတာ။ ထောင်က ထွက်တော့ စိမ်းမှာ စားစရာ နေစရာ မရှိတော့ပါဘူး။ အမေ့အိမ်ပဲ မျက်နှာ ပူပူနဲ့ ပြန်လာ နေရတာပေါ့။ စိမ်း အားနည်းချက်ကို ဦးသီဟက အမြဲ နင်းတော့တာပဲ။ စကားပြောရင်း ပုဆိုး ချွတ်ချပြီး စိမ်း ကုတင်ဆီ သွားထိုင် နေတယ်။ ကုတင်စောင်း ထိုင်နေတဲ့ ဦးသီဟရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ လီးက တောင်မတ်နေပြီး ဒစ်ကြီး ကားထွက်နေတာ။
" ဘာကြည့် … နေတာလဲ "
စကားဆုံးတော့ စိမ်းလည်း ဦးသီဟရှေ့ လျှေုာက်လာပြီး ထမိန် ချွတ်ပြ လိုက်ရတာ။ အလိုးမခံရတာ ကြာတော့ လီးမြင်တာနဲ့ အဖုတ်က ဖေါင်းကြွလာပြီး အစိလေးက ခေါင်းထောင် လာတယ်။
" နင့် … စောက်စိက … တောင်နေပါ့လား … လီးမြင်တာနဲ့ … အလိုးခံချင် … နေတာမလား "
" အာ …… မဟုတ်ပါဘူး … "
ဦးသီဟရဲ့ ရင့်သီးတဲ့ စကားကြောင့် စိမ်း ဝမ်းနည်း လာမိတယ်။
" ဘာ … မဟုတ်တာလဲ …… မလိမ့်နဲ့ …… အင့် …… "
" အအ ……… အ … ကျွတ် "
ရုတ်တရက် အဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ ၂ချက် ၃ချက် ရိုက်ပြီးမှ စောက်စိလေးကို လက်ညိုးနဲ့ လက်မ စိပြီး ညှပ်ဆွဲပစ်တာ။
" လိမ်ဦးမှာလား … ဟမ် "
" အားးးး …… မ … မ ……… မလိမ် ပါ ဘူး …… ဟင့် ဟင့် … ခံ ချင် ပါတယ် …… အဟင့် ဟင့် "
အမေ ကြားမဆိုးလို့ အသံနိမ့်ပြီး ကြိတ်ညည်း နေရတယ်။
" အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီပါ … ချွတ်လိုက် … ငါ့ရှေ့ထိုင် စမ်း "
အဖုတ်ကို ထပ်ရိုက်မှာ ကြောက်လို့ အင်္ကျီရော ဘော်လီရော မြန်မြန် ချွတ်ပြီး ဦးသီဟ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ရတာ။
" လီးစုပ် … ပေး မှာလား "
" ဟုတ် "
ှီုဦးသီဟ စကားဆုံးတော့ လီးကို စုပ်ပေး နေမိတယ်။စုပ်နေရင်း အငမ်းမရ ဖြစ်လာရောပဲ။ ဒီရက် အမေ အပြင် သိပ်မထွက်တော့ လီးမစုပ် ရတာ ၅ရက်လောက် ရှိပြီလေ။
" ဖြန်းးး …… အ …… "
နူတ်ခမ်းလေး ဟပြီး ပါးခွက်အောင် စုပ်နေတုန်း ပါး တဖက် ရိုက်ခံရပြန်ရော။
" လီးမြင်တာနဲ့ … တန်းစုပ်ချင် နေတာ …… ငါပြော ထားတာ … မေ့နေတာလား …… "
" ဟင့် …… မ …… မ ………… မ မေ့ ပါ ဘူး "
" မမေ့ရင် … ဒစ်ကြားက ဟာတွေ …… အရင် … ယက်လေ "
စိတ်ထဲ ရှက်မိပေမယ့် နောက်တခါ ပါးထပ်ပြီး အရိုက် မခံရအောင် ဦးသီဟ ဒစ်ကြားထဲ လချီးဖတ်တွေ ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးရတာ။ ဒစ်ကြားထဲ ပြောင်စင်နေမှ လီးအရင်း ကနေ အဖျားထိ ယက်ရင်း လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်တယ်။
" ရှီးးးး …… အား ဟားဟား .... သေပြီ သေပြီ ……… ငါလိုးမ …… တအား စုပ်နေတာ … ခဏ ထုတ်ဦး "
၁၀မိနစ် လောက်ကျ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ရင်း မျက်နှာကို လီးထိပ်နဲ့ တဘတ်ဘတ် ရိုက်ပြီးမှ စိမ်း ပါးစပ်ထဲ လီးပြန် တေ့ပေးနေတာ။ ဒုတိယ အကြိမ် စိမ်း ပြန်စုပ် ပေးတော့ ခေါင်းဖမ်းကိုင်ပြီး ထရပ်ရင်း ပါးစပ် ဆွဲလိုး တော့တာပဲ။
" ဗြွတ် ...... ဗွပ် ……… အု …… ဝု ………… ဇွိ ……… အု … ဖလု ………… ဗြိ "
စိမ်း မျက်လုံးလေး ပြူးပြီး အသက်ရှု ကြပ်လာမှ ပြန်ထုတ် ပေးတယ်။
" ထတော့ … ကုတင်ပေါ် … လေးဖက်ကုန်းလိုက် "
" ဟင် "
" လိုးတော့မှာလေ "
" ဟင့် ……… ဟုတ် …… ဟိုး တခါလို …… ဖင်တော့ မလုပ်နဲ့ …… နာတယ် "
အရင် ၁ပတ်ကျော်က လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ကို တအား လုပ်ထားလို့ စိမ်း ဖင်လေး ၂ရက်လောက် ကျိန်းစပ်နေရတယ်။
" စကားမများနဲ့ … မနာအောင် … လိုးပေးမှာ "
အနည်းငယ် မာလာတဲ့ စကားသံကြောင့် စိမ်း ဘာမှ ထပ်မပြောပဲ ကုတင်ပေါ် လေးဖက် ကုန်းပေး လိုက်တာ။
" အ …… အမေ့ ……… ဟင့် ………… ကျွတ်ကျွတ် "
ဖင်ထဲ လီးဝင်တာနဲ့ သပ်လျို လိုက်သလို အောင့်သွား တော့တာပဲ။ ဦးသီဟက ထောက်ထားတဲ့ လက်၂ဖက်ကို ဖင်နောက်ကနေ ချုပ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုး နေတယ်။
" အီး ဟီး ဟီး …………… အ …………… အင့် …………… ဟင့် … အအ …………… နာတယ် ………… သေပါပြီ "
ကြောက်လန့် တကြား ရုန်းကြည့်မှ ပိုဆိုးပြီး တအား ဆောင့်လိုး ခံနေရတာ။
" အမလေးးးး ……… ဖင် …… ဖင် …… ဖင်မခံနိုင်ဘူး …… ထုတ် ……… ထုတ် ……… ပြန်ထုတ်ပေးပါ ……… ဟင့် ဟင့် …… အ အ …………… မ … မလုပ် …………… မလုပ်နဲ့ …………… အ အားးး …… ဖင် … ဖင် ကို ……… မလိုးပါနဲ့ … အ … အမေ့ … အီး အီး … ဟီးးး …… နာတယ် နာတယ် …… လွတ် … အား အားးး "
" ငြိမ်ငြိမ် နေစမ်း …… ငါ … ပါးစပ် …… ပြောင်းလိုး ရမလား "
" ဟင့် ……… အ …… ပါးစပ်တော့ …… မ လုပ် ပါ နဲ့ တော့ ရှင် "
စိမ်း အံကြိတ် ခံနေရတယ်။ ခုနမှ ပါးစပ်ကို အသံ မထွက်နိုင်အောင် ရက်ရက် စက်စက် လိုးထား တာလေ။
" ကုတင်ပေါ် … ပက်လက် လှန်လိုက် "
ဖင်ကို အားရအောင် လိုးပြီးတော့ ပက်လက် လှန်ခိုင်း ပြန်ရော။
" ဟင့် … ဘာလုပ် မလို့လဲ "
" လျှာမရှည်နဲ့ …… ယက်ပေး မလို့ "
ဖင်ကလည်း တအား နာနေလို့ ခပ်သွက်သွက်ပဲ ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲပြီး ပေါင်တံ ၂ဖက်ဖြဲပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားလေး ပြင်ပေး လိုက်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ စိမ်း အဖုတ်လေး တရွှတ်ရွှတ် နမ်းရင်း အဖုတ်အုံ တပြင်လုံး လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပြီး အစိလေး ဆွဲစုပ် နေတာ။
" အ ………………… အားးးးးး ………… အားးးးးးး ………… ဟငွ့ ဟငွ့ "
၁၀မိနစ် လောက်ပဲ စိမ်း စောက်ရည်တွေ ဒလဟော စီးကျ လာရောပဲ။
" ခံ ချင် ပြီ လား "
" ဟင့် ……… အ ………… ရှီးးးးးး ……… လိုး … လိုး ……… လိုးတော့ …… မရတော့ဘူး ……… ကျွတ်ကျွတ် "
တကယ်လည်း စိမ်း မနေနိုင် တော့ပါဘူး။ အဖုတ်ကို ဖြည်းဖြည်းလေး ညှောင့်လိုးရင်းနဲ့ အရှိန်ရလာတော့ စိမ်းကို လေးဖက် ပြန်ကုန်း ခိုင်းပြီး ဖင်ပြန် လိုးတော့တာပဲ။ ကုတင်တိုင်တွေ လှုပ်ပြီး ဖင်နဲ့ ဆီးခုံး ထိရိုက်တဲ့ အသံတွေကြောင့် ထိန်းလိုးဖို့ သတိ ပေးရသေးတာ။ နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ အချိန် အတော်ကြာမှ ၂ယောက်သား ပြီးသွားရတယ်။ အမေ့ ချောင်းသံ ကြားမှ စိမ်း အဖုတ်ထဲ လီးကြီး စိမ်ရင်း မှေးနေတဲ့ ဦးသီဟကို နိုးလွတ် လိုက်ရတာ။
/////////////////////////
Original by #မောင်ခြိမ့်
ဆက်ရန်
( သတ္တမပိုင်း ) Stay at home
နောက်ပိုင်း ဦးသီဟက အတင့်ရဲလာတာ။ အိမ်ထဲ အမေ့အလစ်ဆို စိမ်းကို သူ့ဟာ စုပ်ခိုင်းလိုက် စိမ်းဟာ ကိုလည်း အချိန် ရသလောက် ယက်ပေးလိုက်ပေါ့။ စိမ်းလည်း အမေသိမှာ ကြောက်နေပေမယ့် အထိ အတွေ့အောက် မရှောင်နိုင် ခဲ့ဘူး။
" ရှပ်ရှပ် …… ရှပ်ရှပ် …… ရှပ် …… "
ထမင်းစားပြီး ခဏမှေးနေတုန်း နေ့ခင်း ကြောင်တောင် ခြေသံ ကြားရုံနဲ့ စိမ်း စိတ်လူပ်ရှား နေပြီ။ ခြေသံက တရှပ်ရှပ်နဲ့ စိမ်း အိပ်ခန်းဘက် ဦးတည်လာတာ မို့ပါ။ အမေရှိနေလို့ အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်မလာဖို့ ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်း နေမိတယ်။
" ဒေါက် … ဒေါက် … ဒေါက် "
မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ဆုတောင်း နေတုန်း တံခါး ခေါက်သံကြောင့် ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်လေး တုန်သွား ရရောပဲ။
" တံ ခါး ဖွင့် စမ်း "
အမိန်သံ ဆန်တဲ့ အေးစက်စက် စကားသံကြောင့် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး တံခါး ဖွင့်ပေးတော့ အိပ်ခန်း ထဲ ဦးသီဟ ဝင်ချလာတယ်။
" သန်တာစိမျး "
" ရှင် "
" ဒီရှေ့ လာရပ် "
ဦးသီဟ အမူယာနှင့် မျက်နှာထား ကြောင့် ခြေဖျား လက်ဖျားတွေ အေးစက် လာရပါပြီ။ ဦးသီဟ မျက်နှာကို အထိတ်တလန့် ကြည့်ရင်း စိမ်း သူ့ရှေ့ မတ်တပ် ရပ်နေမိတာ။
" နင့် အမေ … အိပ်နေပါပြီ …… ဟိုးအရင် … နင့် လင်မသိအောင် …… အလိုးခံတာ …… ကောင်းလား "
" အဟင့် …… အဲလိုတွေ …… မမေးပါနဲ့ … တောင်းပန် ပါတယ် …… ဦးသီဟ ရယ် "
" ဘာ …… ခုမှ ရှက်နေတာလား … နင် …… လင် ကွယ်ရာ … ဖေါက်ပြန်လို့ … နင့်လင်က …… တရားစွဲပြီး …… ထောင်ချတာလေ "
" ဟုတ် …… ဟုတ်ပါတယ် …… အဟင့် …… ခဏတိုင်း မမေးပါနဲ့ "
စိမ်း စကားပြောရင်း တုန်ရီလာတယ်။ ရမ္မက်နောက် လိုက်မိတဲ့ စိမ်းရဲ့ ရလဒ်က မောင်ရော သားလေးနဲ့ ရော ဝေးခဲ့ရတာ။ မောင်က အိမ်ထောင်ရေး ဖေါက်ပြန်တဲ့ စိမ်းနဲ့ ဆရာ့ကို တရားဆွဲ လိုက်တယ်။ ဆရာက အသိုင်းဝိုင်း ကောင်းတော့ ထောင်မကျ ပေမယ့် စိမ်းကတော့ ထောင်ထဲ ဝင်လိုက်ရတာ။ ထောင်က ထွက်တော့ စိမ်းမှာ စားစရာ နေစရာ မရှိတော့ပါဘူး။ အမေ့အိမ်ပဲ မျက်နှာ ပူပူနဲ့ ပြန်လာ နေရတာပေါ့။ စိမ်း အားနည်းချက်ကို ဦးသီဟက အမြဲ နင်းတော့တာပဲ။ စကားပြောရင်း ပုဆိုး ချွတ်ချပြီး စိမ်း ကုတင်ဆီ သွားထိုင် နေတယ်။ ကုတင်စောင်း ထိုင်နေတဲ့ ဦးသီဟရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ လီးက တောင်မတ်နေပြီး ဒစ်ကြီး ကားထွက်နေတာ။
" ဘာကြည့် … နေတာလဲ "
စကားဆုံးတော့ စိမ်းလည်း ဦးသီဟရှေ့ လျှေုာက်လာပြီး ထမိန် ချွတ်ပြ လိုက်ရတာ။ အလိုးမခံရတာ ကြာတော့ လီးမြင်တာနဲ့ အဖုတ်က ဖေါင်းကြွလာပြီး အစိလေးက ခေါင်းထောင် လာတယ်။
" နင့် … စောက်စိက … တောင်နေပါ့လား … လီးမြင်တာနဲ့ … အလိုးခံချင် … နေတာမလား "
" အာ …… မဟုတ်ပါဘူး … "
ဦးသီဟရဲ့ ရင့်သီးတဲ့ စကားကြောင့် စိမ်း ဝမ်းနည်း လာမိတယ်။
" ဘာ … မဟုတ်တာလဲ …… မလိမ့်နဲ့ …… အင့် …… "
" အအ ……… အ … ကျွတ် "
ရုတ်တရက် အဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ ၂ချက် ၃ချက် ရိုက်ပြီးမှ စောက်စိလေးကို လက်ညိုးနဲ့ လက်မ စိပြီး ညှပ်ဆွဲပစ်တာ။
" လိမ်ဦးမှာလား … ဟမ် "
" အားးးး …… မ … မ ……… မလိမ် ပါ ဘူး …… ဟင့် ဟင့် … ခံ ချင် ပါတယ် …… အဟင့် ဟင့် "
အမေ ကြားမဆိုးလို့ အသံနိမ့်ပြီး ကြိတ်ညည်း နေရတယ်။
" အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီပါ … ချွတ်လိုက် … ငါ့ရှေ့ထိုင် စမ်း "
အဖုတ်ကို ထပ်ရိုက်မှာ ကြောက်လို့ အင်္ကျီရော ဘော်လီရော မြန်မြန် ချွတ်ပြီး ဦးသီဟ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ရတာ။
" လီးစုပ် … ပေး မှာလား "
" ဟုတ် "
ှီုဦးသီဟ စကားဆုံးတော့ လီးကို စုပ်ပေး နေမိတယ်။စုပ်နေရင်း အငမ်းမရ ဖြစ်လာရောပဲ။ ဒီရက် အမေ အပြင် သိပ်မထွက်တော့ လီးမစုပ် ရတာ ၅ရက်လောက် ရှိပြီလေ။
" ဖြန်းးး …… အ …… "
နူတ်ခမ်းလေး ဟပြီး ပါးခွက်အောင် စုပ်နေတုန်း ပါး တဖက် ရိုက်ခံရပြန်ရော။
" လီးမြင်တာနဲ့ … တန်းစုပ်ချင် နေတာ …… ငါပြော ထားတာ … မေ့နေတာလား …… "
" ဟင့် …… မ …… မ ………… မ မေ့ ပါ ဘူး "
" မမေ့ရင် … ဒစ်ကြားက ဟာတွေ …… အရင် … ယက်လေ "
စိတ်ထဲ ရှက်မိပေမယ့် နောက်တခါ ပါးထပ်ပြီး အရိုက် မခံရအောင် ဦးသီဟ ဒစ်ကြားထဲ လချီးဖတ်တွေ ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးရတာ။ ဒစ်ကြားထဲ ပြောင်စင်နေမှ လီးအရင်း ကနေ အဖျားထိ ယက်ရင်း လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်တယ်။
" ရှီးးးး …… အား ဟားဟား .... သေပြီ သေပြီ ……… ငါလိုးမ …… တအား စုပ်နေတာ … ခဏ ထုတ်ဦး "
၁၀မိနစ် လောက်ကျ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ရင်း မျက်နှာကို လီးထိပ်နဲ့ တဘတ်ဘတ် ရိုက်ပြီးမှ စိမ်း ပါးစပ်ထဲ လီးပြန် တေ့ပေးနေတာ။ ဒုတိယ အကြိမ် စိမ်း ပြန်စုပ် ပေးတော့ ခေါင်းဖမ်းကိုင်ပြီး ထရပ်ရင်း ပါးစပ် ဆွဲလိုး တော့တာပဲ။
" ဗြွတ် ...... ဗွပ် ……… အု …… ဝု ………… ဇွိ ……… အု … ဖလု ………… ဗြိ "
စိမ်း မျက်လုံးလေး ပြူးပြီး အသက်ရှု ကြပ်လာမှ ပြန်ထုတ် ပေးတယ်။
" ထတော့ … ကုတင်ပေါ် … လေးဖက်ကုန်းလိုက် "
" ဟင် "
" လိုးတော့မှာလေ "
" ဟင့် ……… ဟုတ် …… ဟိုး တခါလို …… ဖင်တော့ မလုပ်နဲ့ …… နာတယ် "
အရင် ၁ပတ်ကျော်က လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ကို တအား လုပ်ထားလို့ စိမ်း ဖင်လေး ၂ရက်လောက် ကျိန်းစပ်နေရတယ်။
" စကားမများနဲ့ … မနာအောင် … လိုးပေးမှာ "
အနည်းငယ် မာလာတဲ့ စကားသံကြောင့် စိမ်း ဘာမှ ထပ်မပြောပဲ ကုတင်ပေါ် လေးဖက် ကုန်းပေး လိုက်တာ။
" အ …… အမေ့ ……… ဟင့် ………… ကျွတ်ကျွတ် "
ဖင်ထဲ လီးဝင်တာနဲ့ သပ်လျို လိုက်သလို အောင့်သွား တော့တာပဲ။ ဦးသီဟက ထောက်ထားတဲ့ လက်၂ဖက်ကို ဖင်နောက်ကနေ ချုပ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုး နေတယ်။
" အီး ဟီး ဟီး …………… အ …………… အင့် …………… ဟင့် … အအ …………… နာတယ် ………… သေပါပြီ "
ကြောက်လန့် တကြား ရုန်းကြည့်မှ ပိုဆိုးပြီး တအား ဆောင့်လိုး ခံနေရတာ။
" အမလေးးးး ……… ဖင် …… ဖင် …… ဖင်မခံနိုင်ဘူး …… ထုတ် ……… ထုတ် ……… ပြန်ထုတ်ပေးပါ ……… ဟင့် ဟင့် …… အ အ …………… မ … မလုပ် …………… မလုပ်နဲ့ …………… အ အားးး …… ဖင် … ဖင် ကို ……… မလိုးပါနဲ့ … အ … အမေ့ … အီး အီး … ဟီးးး …… နာတယ် နာတယ် …… လွတ် … အား အားးး "
" ငြိမ်ငြိမ် နေစမ်း …… ငါ … ပါးစပ် …… ပြောင်းလိုး ရမလား "
" ဟင့် ……… အ …… ပါးစပ်တော့ …… မ လုပ် ပါ နဲ့ တော့ ရှင် "
စိမ်း အံကြိတ် ခံနေရတယ်။ ခုနမှ ပါးစပ်ကို အသံ မထွက်နိုင်အောင် ရက်ရက် စက်စက် လိုးထား တာလေ။
" ကုတင်ပေါ် … ပက်လက် လှန်လိုက် "
ဖင်ကို အားရအောင် လိုးပြီးတော့ ပက်လက် လှန်ခိုင်း ပြန်ရော။
" ဟင့် … ဘာလုပ် မလို့လဲ "
" လျှာမရှည်နဲ့ …… ယက်ပေး မလို့ "
ဖင်ကလည်း တအား နာနေလို့ ခပ်သွက်သွက်ပဲ ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲပြီး ပေါင်တံ ၂ဖက်ဖြဲပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားလေး ပြင်ပေး လိုက်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ စိမ်း အဖုတ်လေး တရွှတ်ရွှတ် နမ်းရင်း အဖုတ်အုံ တပြင်လုံး လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပြီး အစိလေး ဆွဲစုပ် နေတာ။
" အ ………………… အားးးးးး ………… အားးးးးးး ………… ဟငွ့ ဟငွ့ "
၁၀မိနစ် လောက်ပဲ စိမ်း စောက်ရည်တွေ ဒလဟော စီးကျ လာရောပဲ။
" ခံ ချင် ပြီ လား "
" ဟင့် ……… အ ………… ရှီးးးးးး ……… လိုး … လိုး ……… လိုးတော့ …… မရတော့ဘူး ……… ကျွတ်ကျွတ် "
တကယ်လည်း စိမ်း မနေနိုင် တော့ပါဘူး။ အဖုတ်ကို ဖြည်းဖြည်းလေး ညှောင့်လိုးရင်းနဲ့ အရှိန်ရလာတော့ စိမ်းကို လေးဖက် ပြန်ကုန်း ခိုင်းပြီး ဖင်ပြန် လိုးတော့တာပဲ။ ကုတင်တိုင်တွေ လှုပ်ပြီး ဖင်နဲ့ ဆီးခုံး ထိရိုက်တဲ့ အသံတွေကြောင့် ထိန်းလိုးဖို့ သတိ ပေးရသေးတာ။ နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ အချိန် အတော်ကြာမှ ၂ယောက်သား ပြီးသွားရတယ်။ အမေ့ ချောင်းသံ ကြားမှ စိမ်း အဖုတ်ထဲ လီးကြီး စိမ်ရင်း မှေးနေတဲ့ ဦးသီဟကို နိုးလွတ် လိုက်ရတာ။
/////////////////////////
Original by #မောင်ခြိမ့်
ဆက်ရန်
No comments: